چرا و چگونه فیلم اعتراض معروف رسانه‌ای شد؟

به گزارش شفقنا ؛ چند هفته قبل بود که پس از کسب دومین پیروزی تیم ملی والیبال کشور مقابل آمریکا در مسابقات لیگ جهانی درحالی‌که حجت الاسلام و المسلمین ابوترابی فرد نایب رئیس مجلس شورای اسلامی و نهاوندیان رئیس دفتر ریاست جمهوری برای گفتن تبریک و خسته نباشید به رختکن تیم رفته بودند صدای اعتراض کاپیتان تیم به نمایندگی از دیگر بازیکنان درآمد.
معروف با انتقاد از این که بعضی مسئولان فقط موقع برد حاضر می‌شوند، از عدم حمایت آنها گلایه کرد و سپس با لحنی آرام‌تر گفت: «من می‌دانم شما الان حاضر هستید و امیدوارم دوباره نروید تا سال دیگر!»
هرچند که این برخورد قهری ملی‌پوش والیبال به نیابت از دیگر بازیکنان به مذاق مسئولان خوش نیامده و ناراحتی آن‌ها را به دنبال داشت اما موضوع مهم‌تر انتشار فیلم این ماجرا و رسانه‌ای شدن آن بود که بسیار عجیب به نظر می‌رسید.
دلیل این تعجب هم آن بود که باوجود سخت‌گیری فدراسیون حتی برای مصاحبه با بازیکنان چطور یک عکاس آن هم عکاسی که برای فدراسیون کار می‌کند اجازه حضور در رختکن تیم درحالی‌که مسئولان کشوری برای صحبت با ملی‌پوشان به آن رفته‌ بودند یافته و حتی فیلمبرداری هم کرده است و مهم‌تر از همه این‌که چطور این عکاس فیلم را به راحتی انتشار داده و تا الان هم با او هیچ‌گونه برخوردی صورت نگرفته است.
این موضوع فقط یک احتمال را باقی می‌گذارد و آن هم تمایل فدراسیون والیبال نسبت به انتشار فیلم اعتراض معروف است که با این احتمال می‌توان فدراسیون را رودرروی وزارت تصور کرد.
از طرفی خبر گلایه‌ محمود گودرزی وزیر ورزش از محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال به خاطر این ماجرا نیز دلیلی بر پررنگ شدن این ادعاست که بازهم پای فدراسیون را وسط می‌کشد.
حتی در فیلم منتشر شده٬ سعید معروف با گلایه از مسئولان می‌گوید: افتخار می‌کنم که در سیستم داورزنی مشغول هستم.
هرچند در ابتدای این کش مکش‌ها به نظر رسید این اعتراض برای والیبالیست‌ها نه تنها سودی نداشته بلکه به ضررشان نیز تمام شده است چرا که نصرالله سجادی معاون وزیر ورزش آبی پاکی را روی دستان والیبالی‌ها ریخت و گفت: بنابر آیین نامه پاداش قهرمانان، به والیبالیست‌ها پاداش داده می شود. در آیین نامه پاداش ها هم چیزی به عنوان صعود به مرحله نهایی لیگ جهانی وجود نداشت!
ولی در حقیقت با انتشار این فیلم به نوعی فضای افکار عمومی به سمتی هدایت شد که وزارت ورزش در عملی انجام شده قرار گرفت و به همین دلیل بلافاصله پاداش ۱۲۰ میلیونی را تأیید کرد. به نوعی فدراسیون والیبال موفق شد وزارت ورزش ایران را مدیریت کند.
این مدیریت به قسمی بود که سید مناف هاشمی معاون وزیر ورزش بلافاصله پس از این اتفاق بیان کرد: اسفند سال گذشته هیات وزیران با پرداخت یک و نیم میلیارد پاداش به تیم ملی والیبال ایران موافقت کرد و با توجه به اینکه موضوع حواله خودرو برای اعضای این تیم محقق نشد هیات وزیران دومیلیارد و یک صد میلیون تومان دیگر پاداش برای اعضای تیم ملی والیبال ایران درنظر گرفت که مجموعا سه میلیارد و ششصد میلیون تومان به آنها پرداخت شده است٬ این میزان پاداش اگر بین سی نفر از اعضای تیم ملی و بقیه نفرات وابسته به آن در نظر گرفته شود به طور متوسط هر یک از این عزیزان صد و بیست میلیون تومان پاداش دریافت می کنند.
پیش از این هم به دنبال درخشش والیبالیست‌ها در لیگ جهانی ۲۰۱۳ حواله واردات خودرو به آن ها به عنوان پاداش اعطا شده بود و سال گذشته هم داورزنی در نامه‌ای از وزیر خواسته بود که در صورت صعود این تیم به مرحله نهایی مسابقات به هر کدام از بازیکنان یک حواله خودرو اهدا شود که وزیر نیز در سخنان خود این قول را به داورزنی و ملی پوشان داده بود.
البته پس از صعود تیم ملی به مرحله نهایی لیگ جهانی ۲۰۱۴ و قرار گرفتن در جایگاه چهارم این مسابقات این قول عملی نشد؛ شاید بتوان این موضوع را دلیل شروع این نارضایتی دانست چون در جریان مسابقات قهرمانی جهان سال گذشته و پس از صعود ملی پوشان به جمع شش تیم برتر رقابت‌ها، وزیر ورزش و جوانان در تماس تلفنی با امیر خوش‌خبر سرپرست تیم ملی گفت از قول وی به بازیکنان بگوید که حواله‌ها پرداخت می‌شود و خوش خبر نیز در اتوبوس تیم این مسأله را به بازیکنان اعلام کرد که بازهم عملی نشد.
ولی دلیل عملی نشدن این قول این بود که در شرایطی که جلوی واردات شخصی خودرو گرفته شده و طبق ابلاغیه وزارت صنایع تنها نمایندگی‌های مجاز می‌توانند به واردات خودرو بپردازند درخواست بلندقامتان منطقی به نظر نمی‌رسید٬ داورزنی هم در نامه‌ای از رئیس جمهور درخواست کرده بود که در حواله‌ها عنوان شود که ماشینی با حجم موتور نامحدود وارد کنند.
همچنین این وعده و وعیدها که تا به حال برای دیگر رشته‌ها همچون کشتی که افتخارات بیشتری هم نسبت به والیبال در کارنامه خود دارند عزیز بودن این رشته برای وزارت را بیشتر جلوه می‌داد و گویای این مثل بود که والیبال تخم دو زرده برای وزارت گذاشته است ولی حالا با عملی نشدن این پاداش انگار والیبالی‌ها که همیشه دم از افتخارآفرینی بی‌منت می‌زنند کاسه صبرشان لبریز شده و به هر طریقی صدای اعتراض خود را بلند کرده‌اند چه بسا با روی برگرداندن وزارت دیگر این اعتراض‌ها تأثیر نداشته و داورزنی باید در فکر تازه‌ای برای تشویق ملی‌پوشان باشد.